วัดชัยมงคล เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลช้างคลาน อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 5 ไร่ 61 ตารางวา มีอาณาเขตทิศเหนือจรดที่ดินของสมาคมฝรั่งเศส (กงสุล) ทิศใต้จรดที่ดินของเอกชน ทิศตะวันออกจรดแม่น้ำปิง ทิศตะวันตกจรดถนนเจริญประเทศวัดชัยมงคล แต่เดิมเป็นวัดมอญมีชื่อว่า วัดมะเล่อ หรือ วัดมะเลิ่ง มีความหมายว่า "รุ่งแจ้ง" หรือ "รุ่งอรุณ" ในภายหลังได้มีการเรียกชื่อกันใหม่ว่า วัดอุปาเพ็ง หรือ วัดอุปาพอก ถือว่าเป็นวัดพี่วัดน้องกับวัดบุพพาราม (อุปาใน) จนเปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดชัยมงคล" ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว วัดสร้างสมัยใดไม่ปรากฏหลักฐานแต่สันนิษฐานว่าอายุราว 600 ปี ได้รับอนุญาตตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2470 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2479 โดยในสมัยครูบาดวงแก้ว คันธิยะ อดีตเจ้าอาวาส ถนนเลียบฝั่งแม่น้ำปิงถูกกัดเซาะพังไปหมด ครูบาดวงแก้วจึงเจรจากับรัฐบาลฝรั่งเศสเพื่อขอแลกที่ดิน โดยได้มีการย้ายเจดีย์องค์เก่าซึ่งติดกับรั้วของกงสุลฝรั่งเศส มาสร้างใหม่เป็นทรงมอญ (เม็ง)[1]อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถซึ่งซ้อนวิหารเป็นหลังเดียวกัน[2] ปูชนียวัตถุ ได้แก่ พระพุทธชัยมงคล เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยก่ออิฐหรือลงรักปิดทอง เป็นพระประธานภายในวิหาร ซึ่งจำลองแบบมาจากฝาผนังหลังด้านพระประธาน มีธรรมาสน์ไม้สักแกะสลักรูปนาค 7 เศียร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2476 มีพระพุทธรูปไม้สักปางเปิดโลกมีอายุประมาณ 500 ปี